The Hobbit: The Desolation of Smaug
Special Edition


WaterTower Music (602537617043)
Película | Fecha de estreno: 10/12/2013 | Estreno de película: 2013 | Medio: CD, Descarga
 

¡Subscríbete!

¡Manténgase informado y obtener mejor acceso a la información de los coleccionistas!





 

# Pista   Duración
1.The Quest for Erebor3:22
2.Wilderland4:56
3.A Necromancer (Bonus Track)2:54
4.The House of Beorn (Extended Version)4:52
5.Mirkwood (Extended Version)5:31
6.Flies and Spiders (Extended Version)9:35
7.The Woodland Realm (Extended Version)5:14
8.Feast of Starlight2:48
9.Barrels Out of Bond1:50
10.The Forest River (Extended Version)5:10
11.Bard, a Man of Lake-town (Extended Version)3:18
12.The High Fells (Extended Version)3:38
13.The Nature of Evil3:20
14.Protector of the Common Folk3:35
 60:03
# Pista Artista/Compositor Duración
1.Thrice Welcome3:33
2.Girion, Lord of Dale (Extended Version)4:15
3.Durin's Folk (Extended Version)3:04
4.In the Shadow of the Mountain2:15
5.A Spell of Concealment (Extended Version)3:22
6.On the Doorstep7:46
7.The Courage of Hobbits3:00
8.Inside Information3:48
9.Kingsfoil2:25
10.A Liar and a Thief3:41
11.The Hunters (Extended Version)9:55
12.Smaug (Extended Version)6:29
13.My Armor Is Iron (Extended Version)5:16
14.I see FireEd Sheeran5:00
15.Beyond the Forest5:25
 69:13
Manda tu crítica Ocultar reseñas en otros idiomas

 

The Hobbit: The Desolation of Smaug - 09/10 - Crítica de Sander Neyt, Publicado en (Neerlandés)
Thranduil: to Thorin Where does your journey end? You seek that which would bestow upon you the right to rule. A quest to reclaim a homeland, and slay a dragon!

In 2001 kwam de eerste Lord Of The Rings in de zalen. De verfilming van het Magnum Opus van Tolkien wordt tot op de dag van vandaag beschouwd als een ultiem meesterwerk. Peter Jackson en zijn achterban vonden de originele trilogie niet voldoende en dus werd The Hobbit ook verfilmd. Eigenlijk zijn mijn woorden niet volledig juist. Ze hebben een prequel gemaakt gebaseerd op The Hobbit, aangevuld met de Appendices. De eerste film: The Hobbit: An Unexpected Journey was er eentje voor de liefhebbers. Je houd ervan, of je haat hem. Deze recensent zit bij de eerste groep, ik vond hem geweldig. Een jaar later hebben we deze Desolation Of Smaug. Niet alleen een verbetering ten opzichte van de eerste film, maar het niveau van Lord Of The Rings wordt zelfs geëvenaard!
De release van The Desolation Of Smaug leidt tot het schrijven van één van de meest geanticipeerde recensies van het jaar. Namelijk van de muziek gecomponeerd door de grote Howard Shore. En het is terug de moeite!

Laten we eerst de thema’s eens van naderbij bekijken. Net zoals het eerste deel, hergebruikt Shore thema’s van zijn scores voor de eerste trilogie. Natuurlijk krijg je terug het thema van de Hobbits te horen. Het is en blijft een warm welkom als de bekende melodie gespeeld wordt boven de titel. Ik sloot mijn ogen in de bioscoop toen ik het hoorde, en toen ik ze terug opende zat ik volledig in Middle-Earth. Mede dankzij de muziek van Shore. Ook het thema van The History Of The Ring komt terug. Het is en blijft één van de meest iconische thema’s van de reeks. In The Desolation Of Smaug komt het meer voor dan in zijn voorganger. Meer zelfs, je krijgt de mooiste versie ooit te horen! Een klagerige viool begint het thema te spelen, dat hebben we al eens gehoord in de eerste track van The Return Of The King. Maar er komen lichte strijkers bij, moeilijk om te horen, zo stil spelen ze. Maar ze zijn er en het is de oorzaak van een moment van kippenvel. Een kleine easter-egg voor de getrainde luisteraar. Het grote thema van The Nine, The Nazgûl, the Ringwraiths zit in de score verwerkt. Vinden wie het vinden kan!
Ook de thema’s van de vorige film komen uiteraard terug. Het thema van Thorin, de dwergen, Bilbo, The Arkenstone… Hiervoor verwijs ik naar de recensie van de eerste score voor deze trilogie. Enkel één oud thema zal ik hier bespreken omdat het nogal prominent aanwezig is voor de film. Dat is het thema van Smaug. Het is zo een beetje het hoofdthema van deze film. Donker, robuust, angstaanjagend. Zo kan je het best het thema beschrijven van de grote Smaug. Luister maar eens naar de track Smaug. Als de muziek je geen angst inboezemt dan weet ik het niet meer. Het zet het personage perfect om in noten. Een magnifiek thema voor Smaug The Magnificent.

Nu over naar de nieuwe thema’s. We hebben drie grote thema’s bij gekregen. Laten we het eerste thema eens bekijken. Het thema van Tauriel. Jackson heeft dit personage verzonnen om toch een sterke vrouwelijke rol te hebben. Nee zeggen de puristen, ja zegt deze recensent. Het is een zeer sterk personage dat heel sterk wordt gespeeld door Evangeline Lilly. Laat ik met de deur in huis vallen. Haar thema is het sterkste thema van de score. Als je het voor het eerst hoort in Flies And Spiders is het een actiethema. Opzwepend, actierijk en gewoonweg fantastisch voor het oor. Het is gelijk een militaire mars dat wordt gespeeld. Maar als je dan naar Feast Of Starlight luistert, dan hoor je een verrassend tedere versie. Shore geeft de muziek voor dit personage de nodige klasse. Zeker wanneer er dan het koor erbij komt en het lyrische thema voor Tauriel zingt. Kippenvel gegarandeerd.
Een tweede groots thema dat er bij is gekomen is een liefdesthema. Niet zomaar een liefdesthema. Het is een liefdesthema dat je nog nooit hebt gehoord! Prachtig, romantisch, liefelijk maar toch zit er een tragisch kantje aan het thema. Dat tragisch kantje van het thema kan je horen in Beyond The Forest. Laten we van de eerste keer deze track er eens bijhalen. Beyond The Forest is met ruime voorsprong het beste nummer van de score! Ik durf zelfs meer zeggen, het overtreft het niveau van The Lord Of The Rings. Eerst krijg je het eerste deel van het liefdesthema te horen. Prachtig gezongen op zijn Elfs. De onderliggende strijkers spelen gepassioneerd mee, en de stemmen komen er prachtig uit. Daarna krijg je een geniale prachtige en tedere versie te horen van het tweede deel van het liefdesthema. Gespeeld door fluiten, overgoten met een meezingend koor en als kers op de taart, prachtige strijkers die de beklijvende melodie spelen. Maar dat is nog niet alles. Na een korte versie van het thema van de Woodrealm Elfs, krijg je zowaar de mooiste versie van het thema van Tauriel te horen. Wie hier geen kippenvel krijgt, is geen fan van de muziek van Howard Shore.
Er is nog een derde groot thema dat er is bijgekomen. Dat van de Laketown. Het is opzwepend en past goed bij het volk. Persoonlijk denk ik spontaan aan de middeleeuwen als ik dit hoor. Het is voor het eerst te horen in Thrice Welcome. Ook al is het een mooi thema, het kan niet tippen aan de grandeur van de eerder beschreven thema’s en aan de thema’s van de eerste score.

Buiten deze thema’s hebben we natuurlijk nog de actie op deze score. En vergis je niet. De actie is fantastisch. Je hebt donkere en zware actiestukken zoals we die kennen van de eerdere films. A Necromancer en Flies And Spiders zijn voorbeelden van deze donkere actiemuziek. Maar dan heb je ook The Forest River. Dit is de beste actietrack van de score. Na het horen van de eerste noot bevind je zich meteen op het woeste water. Shore opent alle registers en geeft je een track om nooit meer te vergeten. Het orkest speelt als nooit tevoren. Gierende strijkers, slaande percussie en donderende blazers. Wat moet een mens meer hebben!

Tot hiertoe ben ik zeer positief geweest over deze score van Howard Shore. Maar er zijn wel een paar minpunten. Ten eerste moet ik collega Maurits Petri gelijk geven over de hoeveelheid aan muziek. Normaliter ben ik een voorstander van lange scores, maar er zitten inderdaad vele stukken underscore in dat gewoon niet boeit om naar te luisteren. Slaapverwekkende stukken zonder melodie of enig gevoel van ritme.
Maar wat ik mij het meest aan erger is mijn volgend punt. Het COMPLEET ontbreken van eerdere thema’s. Het beste thema van de eerste score, Misty Mountains, is volledig verdwenen! Dat is jammer, want het was een meesterlijk thema. Ook het lyrische thema van Gandalf is volledig weg. Dit was trouwens één van de betere thema’s van de voorgaande score, dus mijn vraag is: waarom? Was het te luchtig voor deze film? Misschien, maar dan verwijs ik naar het thema van Gandalf The White van LOTR, ook dat was luchtig, en het bleef in de film. Ook het thema van Radagast is verdwenen, maar daar til ik niet zo zwaar aan, want het was niet te horen in de eerste film op zich.
Van het gezongen ben ik ook geen fan. Ik vond 'Song Of The Misty Mountains' veel beter dan 'I See Fire'. Ik vind het saai, inspiratieloos en langdradig. Dus dit is een nummer dat ik sowieso direct oversla.

Nog een klein stukje wil ik schrijven over het feit dat Shore voor het eerst zijn taken delegeert. Conrad Pope is nu de orkestrator en de dirigent. Vele onder ons waren bang dat de kwaliteit van de muziek naar beneden zou gaan, nu dat Shore zijn orkestraties niet langer zelf in handen heeft. Wel, laat ik u het volgende zeggen: je hoort het niet! Pope is een uitstekend componist en dirigent en weet maar al te goed wat voor geluid een film nodig heeft. Howard Shore had niemand beter kunnen vinden.

Conclusie
Deze tweede score van The Hobbit is alweer een must voor de liefhebbers der filmmuziek. Ik heb er elke minuut van genoten. Ja, er zijn negatieve punten aan deze score, maar dat is maar muggenzifterij. Ik heb lang nagedacht over mijn cijfer. Een 9 of een 8. Ik zou en 8 geven moest ik het ontbreken van de drie thema’s in achting nemen. Maar toen besefte ik: je moet de muziek beoordelen die je hoort, niet de score afkraken op de zaken die je niet meer hoort. Daarom is het dus een goede dikke 9 geworden!
The Hobbit: The Desolation of Smaug - 06/10 - Crítica de Javier Madariaga, Publicado en (Español)
¿The Hobbit: The desolation of Smaug o El Pope: La desolación de Shore?

Cuando empece a escuchar el ultimo trabajo de Howard Shore para Peter Jackson, me esperaba que mejorara su técnica luego del desastre de Un Viaje Inesperado, pero me sorprendí al notar que a pesar de las facilidades que tuvo Shore para esta entrega (director y orquestador contratado), el score es solamente adecuado al film y es más bein adecuado bordeando la mediocridad.

Lo Primero...El TEMA: A pesar de que no todos los scores presentan un track que se dedique a una melodía central para toda la película, si existe esta melodía implícita en toda la BSO. En el caso de La Desolación de Smaug hay tres temas potentes, uno el de la compañía de Enanos que es un extracto de pasajes de Un Viaje Inesperado, bastante aburrido a decir verdad; dos el tema de Smaug, que a pesar de ser promocionado por el booklet como asiático, contundente y terrorífico, no te hace imaginar o pensar en el dragón Smaug como lo describe Tolkien, ni mucho menos el de la película, para quienes aún no escuchan la banda sonora, el tema se encuentra en el primer track de Un Viaje Inesperado; finalmente el tema rescatable, que ojalá sea ocupado más en la próxima entrega, es el tema de la inminente y avecinante guerra, que se escucha bagamente al principio del score y finalmente acompañado por un coro en Beyond the Forest, yo personalmente le doy el crédito de lo bien tratado de este tema a Conrad Pope, quien es claramente el salvador de este score.

El SCORE: Claramente la idea de traer a el 'Salvador' Conrad Pope fue grandiosa, y por qué salvador...bueno es porque sin su intenso trabajo de orquestación y dirección, este score sería más mediocre de lo que casi es. Pope, junto con James Sizemore, orquestó el score siguiendo las pautas orquestales de sus predecesoras, con un gran uso de los metales y las cuerdas, pero esta vez las maderas se ven disminuidas y prácticamente inaudibles, excepto en los pasajes en los que Pope puso mucho de su espíritu musical, tratando de olvidar un poco el de Shore. La música nueva es poco imaginativa, muy plana y hasta las composiciones corales, que son el fuerte de Shore, son debiles. Aún así existen esos momentos, claramente traídos de la mano de Pope, en que uno siente un verdadero trabajo, y es que en la composición del grueso del score se ve a un Howard Shore muy agotado.
El uso de temas anteriores es muy vago, el tema de la comarca mal ejecutado en comparación a las scores anteriores y el bello tema de Bilbo, que era de esas partes que salvaban del score anterior, se muestra de una forma aburrida e insípida.

Hay que ser claros y realistas... esta es la banda sonora de Conrad Pope, ayudado por Howard Shore, finalmente es Pope quien le da toda la 'emoción' al score y es el quien logra salvar a Shore de la mediocridad. Solo el tema ya mencionado es 'memorable' de alguna forma (muy al estilo Brian Tyler para ser ciertos). Tal vez es hora de que Shore se convierta en solo un consultor o productor de la música de la Tierra Media y tal vez sea la hora de dejar que Pope siga con la pesada, pero posible para el, tarea de llevar la tierra media a la orquesta. O tal vez Shore nos dejo la vara muy alta con El Retorno del Rey, pero muy seguramente, si es cierto que trabajará en Cars 3, hará un mejor trabajo que su ultimo intento con la tierra media.

Las adiciones de Conrad Pope y James Sizemore son acertadas. La orquesta Sinfónica de Nueva Zelanda interpreta bien, pero intenta demasiado emular a la Filarmónica de Londres.

JAMO
Musica Compuesta por Howard Shore
Música Dirigida y Orquestada por Conrad Pope
Score Grabado en The Wellington Town Hall, Nueva Zelanda 2013
The Hobbit: The Desolation of Smaug - 08/10 - Crítica de Maurits Petri, Publicado en (Neerlandés)
De Lord of the Rings franshise draait weer overuren. Na de met Oscars overladen trilogie, is het productieteam van regisseur Peter Jackson sterker dan ooit. The Hobbit is de eerste boekenreeks van Tolkien en speelt zich af voor LOTR, dat is bekend. Toch bleek qua film dat deel 1, The Hobbit: An Unexpected Journey, niet het meesterwerk was waar we op zaten te wachten. Niet 100% trouw aan het boek en eigenlijk een simpel 'hide & seek' spelletje met een sleutel en een draak. Desalniettemin rinkelden de kassa's weer en gingen de credits naar het Nieuw-Zeelandse special effects bedrijf WETA.

The Hobbit: The Desolation of Smaug, deel 2, start precies waar deel 1 eindigde. En in dit deel enkele glimpen van de Necromancer. Misschien wel het engste wezen uit de gehele Tolkien literatuur. Tolkien beschreef dit wezen als 'een door de duivel en hel bezeten ondode'. En welke acteur kan je dan het beste vragen? Benedict Cumbermatch natuurlijk! De bad-guy uit Star Trek Into Darkness en natuurlijk zijn onnavolgbare rol als Sherlock Holmes.

Uiteraard ook weer een normale en luxe editie van Howard Shore's prachtige filmmuziek. Ook voor dit tweede deel pakt Shore groots uit. Met grootse strijkarrangementen, mooie thematiek en een waanzinnig koor. Enkele befaamde thema's, die simpelweg tot de klassieke muziek van de 21e eeuw behoren, keren terug als nooit tevoren. Deze editie bevat maarliefst 29 tracks, verdeeld over 2 cd's. En daar ligt direct een puntje van kritiek. Want de commercie heeft inmiddels de overhand genomen. 'Muzikale logica' is er niet meer bij. Zo staat vrijwel ALLE muziek die te horen is in de speelfilm op schijf en dat is iets teveel van het goede. Helemaal vanwege de vele dialogen (meer dan gemiddeld) in deze film, produceerde Shore veel underscore. Oneerbiedig gezegd: saaie violen en allerlei instrumenten die slechts de gesprekken extra jeu geven. Een hels karwei soms om bij wakker te blijven. Een track als 'Flies and Spiders', die ook nog eens verlengd is, had best onverlengd op het album gemogen. Een ander puntje van kritiek is het gemis van andere artiesten. Deed bij LOTR solist Ben del Maestro nog eens een duit in het zakje, nu moet je lang zoeken naar korte muzikale bijrollen als deze. En dat is juist wat de Lord of the Rings trilogie zo Oscarwaardig maakte.

Het zijn de tracks met actie die The Hobbit: The Desolation of Smaug punten geven. 'A Necromancer' is een track die je nog lang zal bijblijven. Voor de verandering grijpt Shore terug naar onder andere The Fly. Ongekende suspense die je haren recht overeind doen staan. 'My Armour is Iron' zit ook wonderschoon in elkaar.

Al met al heeft Howard Shore de smaak weer te pakken en lijkt The Desolation of Smaug meer een opstapje naar het meesterwerk wat komen gaat eind 2014. Of dit deel een meesterwerk is? Voor de die-hard fans zeker, daar zal dit boekwerkje waarschijnlijk al in de kast staan te pronken. Want de lay-out en het boekje wat bij de deluxe editie zit is weer om je vingers bij af te likken. Toch is Howard Shore niet op zijn scherpst en weten wij met z'n allen dat hij nog veel meer in zijn mars heeft. Voor een complete klassiekere filmmuziek experience: zet de deluxe editie van The Return of the King op. Maar vergeet ook niet The Desolation of Smaug onder de kerstboom te leggen. Een prachtige nieuwe score van de Lord of the Rings Howard Shore!
Trailer:





Otras versiones de The Hobbit: The Desolation of Smaug (2013):

Hobbit: The Desolation of Smaug, The (2013)
Hobbit: The Desolation of Smaug, The (2020)


Notificar un error o enviar información adicional!: Iniciar

 



Más